مقدمه ورود شترمرغ به ايران در حدود ده سال پيش آغاز گرديد و در اين مدت نتايج بدست آمده از تحقيقات برروي نحوه زيست اين پرنده در كشور همگي مويد اين امر است كه پرورش شترمرغ به عنوان يك صنعت سودآور و با آيندهاي درخشان ميتواند مورد توجه قرار گيرد. سعي ما بر آن است تا طي چندين مقاله قسمتهاي مختلف پرورش علمي و عملي شترمرغ را متذكر شويم.

دوران جوجه كشي 42 روز مي باشد. درجه حرازرت دستگاه جوجه كشي 3/36 درجه سانتي گراد و رطوبت در حدود 20 تا 25 درصد است. وزن تخم به طور متوسط در حدود 5/1 كيلوگرم بوده و در پايان دوران جوجه كشي بايستي در حدود 13 تا 15 درصد از وزن تخم كاهش پيدا كند. در غيراينصورت ممكن است مشكلاتي در جوجه در آوري ايجاد گردد. معمولاً تخم ها به مدت يك هفته جمع آوري و در درجه حرارت و رطوبت مناسب نگهداري شده و سپس تخم هاي بي نطفه از دستگاه خارج مي گردند. در روز سي و هشتم تخم ها به هچر منتقل شده و تا زمان خروج از تخم در دستگاه باقي مي مانند. بهتر است جهت خشك شدن و فعاليت نسبي پرنده، به او اجازه داد تا به مدت 6 تا 12 ساعت دردستگاه هچر باقي بماند و سپس خارج گردد. بهداشت دستگاه و سالن جوجه كشي بسيار مهم بوده و بايستي حتي الامكان از ورود افراد متفرقه به محيط جوجه كشي خودداري شود. جوجه ها به هنگام تولد وزني در حدود 700 تا 1000 گرم دارند. بند ناف توسط آيودين ضدعفوني مي گردد. كف بيني هاي هچري نيز بايد اصطكاك كافي داشته باشند تا از بازشدن پاها درجوجه جلوگيري به عمل آيد. چنانچه جوجه نتواند از تخم خارج شود بايستي به جوجه كمك شود. اين امر نياز به كسب تجربه كافي داشته و هر گونه مداخله عجولانه سبب نتايج منفي درهچ خواهدشد. موقعيت مكاني ساختمان جوجهكشي: محل قرار گرفتن ساختمان جوجهكشي تحت تاثير عوامل مختلفي قرار دارد، از جمله آنها ميتوان به عدم استقرار هر نوع مزرعه پرورش طيور تا شعاع 500 متري از ساختمان جوجهكشي و در ارتباط با گلههاي مولد فاصله اي حدود 100 متر را اشاره كرد. در شكل زير نقشه ساختمان جوجهكشي يك مزرعه شترمرغ نمايش داده شده است.
|
|
ساختمان جوجهكشي:
مواد و تجهيزات مورد استفاده در ساختمان جوجهكشي بايد قابل تميز كردن و شستشو با فشار آب زياد باشند و در اثر استفاده از مواد ضد عفوني كننده دچار خوردگي و فساد نشوند. كف سالن جوجهكشي بايد فاقد درز و يا برآمدگي باشد تا از تكان شديد تخمها در هنگام حمل و نقل جلوگيري به عمل آيد. تمامي اتاقها بايد داراي كانال زهكشي و هواكش بوده، گوشه اتاقها گرد و تمام وسايل برقي مورد استفاده در اين ساختمان بايد در برابر نفوذ آب مقاوم باشند.
توجه به اندازه دربها و راهروها نكته مهمي است كه در هنگام ساخت بايد مد نظر قرار بگيرد چرا كه وجود راهروهاي تنگ و دربهاي باريك در ساختمان باعث ايجاد مشكلات عديده بخصوص در هنگام تغيير در ابعاد راكها كه بر اثر تغيير ماشين ستر و يا هچر ايجاد ميگردد خواهد شد.
كف و ديوارهاي اتاق تا سقف بايد با كاشي سفيد پوشيده شده باشند تا وجود كوچكترين آلودگي در آنها مشخص گردد، هر چند كه تميز بودن سطوح هيچ ارتباطي به پاكي و استريل بودن سطح نخواهد داشت.
توجه به كف سازي و ايجاد شيب مناسب سالن در جهت زهكشيها از ديگر مسائل مهم ساختمان جوجهكشي است چرا كه باقي ماندن آب پس از شستشو علاوه بر اتلاف وقت سبب افزايش بار ميكروبي و افزايش هزينههاي ضدعفوني محل خواهد گرديد. به طور كلي نبايد در هنگام ساخت و تاسيس ساختمان جوجهكشي هيچگونه صرفه جويي صورت گيرد چرا كه اين امر علاوه بر كاهش توليد و جوجه درآوري منجر به افزايش هزينههاي جاري در طي ساليان بعد خواهد شد.
جمع آوري تخم از آشيانه:
شترمرغها به صورت يك روز در ميان و معمولاً در بعد از ظهرها تخم ميگذارند كه لازم است اين تخمها هر چه سريعتر جمع آوري شده و به سالن جوجهكشي منتقل گردند. در مزارع پرورش شترمرغ يكي از تخمها در لانه باقي مانده و بقيه تخمها برداشته ميشوند، اين راهكار ساده شترمرغ را تشويق به تخمگذاري بيشتر مينمايد. تخمهايي كه مدت زمان بيشتري در آشيانه باقي ميمانند به چند علت از نظر جوجه درآوري ضعيفتر خواهند بود:
1. غلت خوردن تخم در آشيانه توسط پرندگان بالغ
2. در معرض سرما و آلودگي قرار گرفتن تخمها
3. نفوذ آلودگي به لابلاي منافذ تخم
4. قرارگرفتن تخمها در معرض نور خورشيد كه در نتيجه آن دماي داخل تخم بيش از حد افزايش خواهد يافت.
جمع آوري تخم در مزارع شترمرغ لزوماً با دست انجام گرفته و براي اين منظور بهتر است براي جمعآوري هر تخم از يك دستكش يكبار مصرف و يا يك دستمال كاغذي سالم و تميز استفاده كرد، دليل انجام اين كار آن است كه دست خود كارگر به علت جمع آوري تخمهاي متعدد از پنهاي مختلف َالوده شده و برداشت هر تخم احتمال انتقال آلودگي و نفوذ ميكروارگانيسمها را به داخل تخمهاي ديگر افزايش ميدهد.
در هنگام جابجايي تخمها از هرگونه حركت شديد و ضربه پرهيز كنيد تا نطفۀ تخم دچار آسيب نشود براي رسيدن به اين منظور ميتوان از ابرهاي فشرده و يا ظرفهاي پلاستيكي جهت حمل تخمها به ساختمان جوجهكشي استفاده نمود.
ابر فشرده مورد استفاده در انتقال تخم شترمرغ
جهت ضد عفوني ابرها در پايان هر روز ابرها را شسته و در اتاق دود قرار داده تا هرگونه آلودگي آنها از بين برود. از مشكلات جمع آوري تخمها در مزارع ميتوان به دسترسي مشكل كارگرها به تخمهاي گذاشته شده در انتهاي هر پن اشاره كرد. در نتيجه در برخي از مزارع براي آنكه بتوانند زمان و محل تخم گذاري حيوان را تحت كنترل داشته باشند در زير سايهبان پن، لانۀ تخمگذاري ميسازند و درون آن تخمي كه قبلاً محتوياتش خالي و با مواد ديگر پرشده است قرار ميدهند تا مرغ را ترغيب به تخمگذاري درآن محل نمايند. در هنگام جمع آوري تخم اطلاعاتي همچون تاريخ تخمگذاري، شمارۀ گروه توليدمثلي و شمارۀ پن مولد نيز ثبت ميگردد. بدون اين اطلاعات اوليه، الگوي ژنتيكي گله اصلاح نژادي قابل تشخيص نخواهد بود.
ورود تخم به جوجهكشي:
اولين كار پس از ورود تخمها به ساختمان جوجهكشي، تميز و ضدعفوني كردن تخمها است. ورود تخمهاي كثيف به داخل جوجهكشي سبب افزايش مرگ و مير جنين و جوجهها خواهد شد، همچنين به علت نفوذ ميكروب به داخل پوسته قابليت هچ پايين آمده و يا جوجه هايي با كيفيت پايين متولد خواهند شد. اين قبيل مشكلات سبب افزايش ضايعات هفته اول پرورش خواهد گرديد. جهت تميز كردن و ضدعفوني تخمها ميتوان گرد و غبار و آلودگيهاي سطحي تخم را با يك برس نرم، تميز كرد. تا حد امكان از شستن تخمها با آب بپرهيزيد، زيرا اين عمل اغلب باعث تركيدن تخم به علت آلودگي به مايكوپلاسما خواهد شد، چنانچه تخم خيلي كثيف باشد ميتوان آن را با آب گرمي كه دماي آن F ˚10بيشتر از دماي خود تخم است شست.
روشهاي ضدعفوني تخمها:
1. استفاده از گاز اوزون
2. مه پاشي ماده ضدعفوني كننده مانند virkon-s
3. دود دادن با پرمنگنات پتاسيم و فرمالين
4. تركيبات كلره
5. تركيبات چهارتايي آمونيوم
6. الكل و اسيد سيتريك
در هر صورت روشهاي اصول بهداشتي در رابطه با تخم هميشه بحث برانگيز بوده است اما آنچه كه مشخص است رابطۀ مستقيمي بين ترشح و تركيدن تخم در ستر با شستشوي تخم وجود دارد.
پس از زدودن آلودگي از روي تخمها آنها را به اتاق دود انتقال داده كه جهت دود دادن از پرمنگنات پتاسيم وفرمالين استفاده ميشود (مقدار ماده مورد نياز جهت ضد عفوني هر متر مكعب شامل 7 گرم پرمنگنات و 14سي سي فرمالين است). در هنگام دود دادن به دماي اتاق توجه كنيد، حرارت اين اتاق در بهترين حالتc˚ 27 و رطوبت نسبي آن 75% توصيه ميگردد. اتاق دود ميبايستي كوچك و مطابق با ظرفيت تخمها ساخته شود و داراي مكنده اي قوي بوده تا به سرعت بتواند اتاق را از گاز خالي نمايد. براي دود دادن تخمها از ظروف فلزي و يا سفالي استفاده ميگردد، از به كار گيري ظروف پلاستيكي پرهيز كنيد چرا كه در اثر حرارت ايجاد شده آب خواهند شد. جهت مخلوط كردن مواد توجه كنيد كه فرمالين بر روي پرمنگنات بايد ريخته شود. زمان دود دادن تخمها حدود 20 دقيقه بوده و براي اين كار بهتر است از پريزهاي تايمري استفاده گردد تا هيچگاه خطايي در رابطه با روشن كردن هواكشها رخ ندهد.
طول مدت ذخيره كردن تخم در انبار 10-2 روز در دماي c˚20-16 و رطوبت نسبي 75-70 % ميباشد. حفظ درجه حرارت محيطي كمتر از c˚3/18 به ما اجازه ميدهد كه مدت زمان انبار تخمها قبل از انكوباسيون را افزايش دهيم، همچنين نگهداري تخمها در دماي بالاي c˚5/20 موجب كوتاه شدن مدت زمان ذخيره سازي تخم در انبار، افزايش متابوليسم و از دست دادن بيش از حد آب تخم ميگردد. مدت زمان ذخيره سازي تخمها و كيفيت سفيده با هم ارتباط دارند، به گونهاي كه در اوايل دوره تخمگذاري كه كيفيت آلبومين بالا است ميتوان طول مدت نگهداري تخم را افزايش داد و هر چه از دوره تخمگذاري ميگذرد به علت كاهش كيفيت آلبومين مدت زمان نگهداري تخم شترمرغ در اتاق نگهداري كاهش مييابد. به هر صورت تخم بايستي حداقل يك روز دراتاق نگهداري بماند، علت اين امر انجام عمل كندلينگ در اين اتاق جهت تشخيص كيسه هوايي تخم و كاهش غلظت سفيده است. در طول مدت نگهداري، تخمها يك تا دو بار در روز با زاويه 45 درجه از حالت عمودي چرخانيده ميشوند تا به حركت زرده به طرف اتاقك هوايي كمك نمايد.
به محض اينكه اتاقك هوايي تخم شترمرغ بر اثر كندل كردن آن مشخص گرديد تخمها را بايستي طوري قرار داد كه اطاقك هوايي در سمت بالا قرار گرفته و تخم با سطح افق زاويه 45 درجه را تشكيل دهد.
چنانچه تشخيص كيسه هوايي ميسر نباشد چرخاندن تخمها بايستي به صورت افقي صورت بگيرد، در اين حالت تخمها به صورت افقي خوابانده شده و هر بار 180 درجه ميچرخند، به طوري كه هر بار يك طرف تخم در زير قرار ميگيرد. چرخش يكبار در جهت عقربههاي ساعت و در نوبت بعدي در خلاف جهت عقربههاي ساعت خواهد بود.
چرخاندن تخمها بايد تا حد امكان با ملايمت صورت بگيرد زيرا تخمها نسبت به لرزيدن و تكان خوردن بسيار حساس بوده كه اين حساسيت در مراحل ابتدايي انكوباسيون بيشتر است، در ضمن داشتن يك دستگاه شمارنده براي ثبت تعداد دفعات چرخش و بازديد روزانه نيز مفيد ميباشد.
1 روز قبل از خروج تخمها از اتاق سرد و ورود آنها به دستگاه ستر دماي اتاق را به مرور افزايش داده تا در هنگام ورود تخمها به دستگاه ستر هيچ يك از آنها عرق نكنند، در ضمن در اين روز بر روي تخمها برچسب زده ميشود كه حاوي اطلاعاتي نظير شمارۀ تخم، تاريخ ورود تخم به ستر و... خواهد بود، بهتر است درج اطلاعات تخم در داخل دفاتر جوجهكشي در همين روز صورت گيرد كه شامل اطلاعاتي نظير جدول زير خواهد بود.
رديف شماره تخم شماره والدين تاريخ
تخمگذاري ورود به ستر وزن ستر محل تخم در ستر حذف شدن وزن هچري حذف
هچري وزن تولد تاريخ تولد شماره پلاك
12 ساعت پيش از انتقال تخمها به ستر مجددا به آنها دود داده ميشود. به خاطر داشته باشيد كه بلافاصله بعد از دود دادن نميتوان تخمها را به دستگاه جوجهكشي منتقل كرد زيرا اين كار باعث آسيب ديدن نطفه خواهد شد.

انتخاب تخم جهت جوجهكشي:
تمامي تخمهاي توليد شده توسط مادران مولد جهت جوجهكشي مناسب نيستند مانند تخمهاي شكسته، كثيف و يا داراي اشكال نامناسب، از ورود اين تخمها به جوجهكشي پرهيز نماييد. تخمهاي خيلي بزرگ و يا خيلي كوچك قابليت جوجه درآوري كمتري نسبت به تخمهاي متوسط دارند، همچنين مدت زمان جوجه درآوري تخمهاي خيلي بزرگ طولاني تر از تخمهاي كوچك تر است و به درجه حرارت بالاتري جهت جوجهكشي نياز دارند.
دستگاه جوجهكشي:
انكوباتورها را ميتوان به دو دسته «يك مرحله اي» كه در آن همه تخمها با هم و به طور همزمان وارد دستگاه شده و در يك روز از تخم خارج ميشوند و «چند مرحله اي» كه ورود تخمها به ستر و تفريخ تخمها در زمانهاي مختلف صورت ميگيرد تقسيمبندي كرد.
از عوامل مؤثر بر جوجهكشي موفق ميتوان به ژنتيك و تغذيه مولدين، بهداشت، طراحي صحيح جايگاه مولدين، انتخاب دستگاه جوجهكشي مناسب، طراحي صحيح ساختمان جوجهكشي اشاره كرد.
4 عامل مهم در انكوباسيون مصنوعي تخمهاي شترمرغ بايد مد نظر قرار بگيرد:
1- درجه حرارت
2- رطوبت نسبي
3- تهويه
4- چرخش تخم ها
از بين فاكتورهاي فوق درجه حرارت انكوباتور مهم ترين فاكتور است. درجه حرارت دستگاه انكوباسيون بينF˚98-90 ميباشد، اما بهترين درجه حرارت F˚6/97 است، همچنين رطوبت نسبي آن 28-15درصد در جريان هواي زياد ( 5 تا 30 بار گردش هوا در ساعت)، غلظت دي اكسيد كربن حداكثر 03/0% و غلظت اكسيژن بالاي20% باشد. مدت زمان لازم جهت انكوباسيون تخمهاي شترمرغ (از ورود تخم به دستگاه ستر تا ورود به دستگاه هچر) حدود 35-39 روز خواهد بود. درجه حرارت دستگاههاي انكوباتور با توجه به موقعيت ساختمان داخلي دستگاه، اندازه و وزن تخمها و تعداد تخمي كه در دستگاه قرار ميگيرد متفاوت خواهد بود.
آب در بخش جوجهكشي جهت مقاصد شستشو و ايجاد رطوبت در اتاق انكوباسيون مورد استفاده قرار ميگيرد، اين آب بايد داراي استاندارد آبهاي مورد استفاده انسان باشد، شمارش كلي فرم آب صفر و ميزان «كل باكتري موجود در آب» در آن حداقل باشد (200 تا 300 به ازاي هر ميلي ليتر آب) در غير اين صورت ميتوان به آب كلر زد (ppm5)، حتي در اين شرايط نيز باكتري پزودوموناس ميتواند هنوز زنده بماند و تحت تنوع زيستي تكثير پيدا كند، بخصوص در تانكرهاي ذخيره سازي آب و لولههاي كهنه آب كه محتويات آهن بالايي دارند. حضور باكتري پزودوموناس در آب سبب افزايش تركيدگي تخمها خواهد شد و محتويات تخم گنديده تا شعاع يك متري تخمهاي ديگر را آلوده ميكند.
در روز 14 جوجهكشي لازم است كه تخمها كندل شوند، هدف از اين كار مشخص كردن نطفهداري تخمها و خروج تخمهاي بي نطفه از دستگاه است. تخمها در داخل انكوباتور تحت شيب 45 درجه با سطح افق قرار گرفته به گونه اي كه كيسه هوايي به سمت بالا بوده و هر 3 تا 4 ساعت تخم يك دور كامل ميچرخد. براي اطمينان از گردش تخمها ميتوان از شماره اندازهاي موجود بر روي راكها استفاده كرد.
اگر تعداد كمي از تخمها بيش از حد رطوبت خود را از دست داده باشند بايد آنها را جدا كرده و در دستگاه ديگري با رطوبت بالاتر قرار داد و از طرفي بالا بودن رطوبت داخل انكوباتور نهايتا باعث كاهش از دست رفتن آب درون تخم، خيس و پف كردن جوجههاي هچ شده خواهد شد.
كاهش درجه حرارت انكوباتور و ايجاد استرس سرمايي منجر به عقب افتادگي و رشد غيرطبيعي سيستم گردش خون و قلب، كاهش رشد و توسعه غشاهاي جنيني و در نتيجه كاهش بازده تنفسي، كاهش استفاده از كيسه زرده و آلبومين ميگردد.
بهترين روش جهت مطمئن شدن از مناسب بودن حرارت دستگاه، استفاده از دماسنجهاي فارنهايت ميباشد. استفاده از اعداد نمايش داده شده توسط نمايشگر دستگاه انكوباتور قابل اعتماد نبوده و سبب بوجود آمدن هچ ناموفق خواهد شد.
در طول دوره جوجهكشي 15-13% وزن تخم به واسطه تبخير آب داخل آن و از دست دادن دياكسيدكربن كاهش مييابد كه اين عمل باعث افزايش حجم كيسه هوايي شده به طوري كه اندازه كيسه هوايي به 3/1 وسعت فضاي داخل تخم شترمرغ در پايان دوره جوجهكشي ميرسد و همين امر باعث تامين اكسيژن لازم جهت تنفس جنين قبل از خروج از تخم ميگردد.
بازدید: